مطلب تائين، سائين سائين،
مطلب نڪتو، تون ڇا آهين.
ڪير پُڇي ٿو پيار کي پيارا،
خالي ويٺو مغز کپائين.
ڦيري ويو آ، ڌن دلين کي،
شايد تون هوش ۾ ناهين.
هي ڏِس لوڀي ٺوڳي ماڻهو،
تن سان ڇو ٿو دل لڳائين.
تو جيئن هُو آ ڦُريل ٽولو،
هٽ هتان ٻي لائين ۾ آهين.
رنگ، نسل ۽ ذات جا هوڪا،
”نفيس“ ڏين، تون سي ٿو چاهين.
*