خوشين کي به ڀانڪر پائي ڏٺو اٿم،
صدما سهڻ ۾، مزو ئي ٻيو آ.
اوهان کي مبارڪ هُجي هي مئخانو،
اسانکي ته يارو، نشو ئي ٻيو آ.
منهنجي طبيعت کي ڇڏي ڏيو طبيبا!
منهنجي مرض جو، بس پتو ئي ٻيو آ.
ديوانن سان مون کي ، ڀيٽيو ڇو ٿا لوڪو!؟
اسان جو پيارا، قصو ئي ٻيو آ.
۽ مسجد، مندر ۾ رکيل ڇا هي يارو،
پرينءَ کي پسڻ جو، رستو ئي ٻيو آ.
”نفيس“ نيهن ۾ بس، ڏينهن رات هڪ آ،
پنهنجي وقت جو ڏس، جلوو ئي ٻيو آ.
*