نقابن کان توبه، حجابن کان توبه،
اوهان جي عقابي، نگاهن کان توبه.
گُلابن کي ڇُهڻ جي، ڪوشش ڪئي سون،
لڳي هٿ ڪَنڊا ويا، گُلابن کان توبه.
اُميدن تي قائم دنيا آهي ليڪن،
تنهنجي دل فريبي، دلاسن کان توبه.
ڏيندين زهر قاتل پرين پي ويندا سين،
مگر شام واري، شرابن کان توبه.
قسم آهي تنهنجي گُل بوءَ بدن جو،
اوهانجي گھٽيءَ جي هوائن کان توبه.
اسان تي سدا تو، نڇاور ڪيون جي،
”نفيس“ هاڻ اهڙين عطائن کان توبه.
*