اوکيون ڪڍ آڙاهه مان، اي عربي آقا،
تو ريءَ سُڄي ڪين ڪي، ٻي مون ڪنڌي ڪا،
مهر ڪيو مڙني تي، مير محمد شاه،
تُنهنجي در سوا، نه واهر وسيلو ڪو ٻيو۔
*
اوکيون ڪڍ آڙاه مان، مڙني جا مهندار،
ساريان ڪندي ڪين ڪي، سوا تو سردار،
ڪريان ڪيئن نه پچار!؟ تون سڀن جو سوجھرو۔
*
سوا تو سيدا! مُنهنجي ڪندي ڪام،
اڙيون اُڪارج احمد، جي آهن اوهان جي سام ،
نرمل پنهنجي نام، وٺي هلج واٽ تان۔
*
ڪجانءِ مهر مصطفيٰ، اي مِٺا تون مُرسل،
توري طبيب ڪين ڪي، آهيان سُورن جو سڙيل،
“نفيس” جو نرمل، تن طبيب تون ئي تون،
*
اوکين مڙي اڄ، ڪيو سَڏ سَيد کي،
آءُ الله لڳ، ته وڃن سُور سرير مان.
*
صبر ۽ شُڪر، ٻئي وڃايا سِڪَ،
آءُ لنگھي لِکَ، ته وڃن سور سرير مان.
*