’تون‘ تي تون آهين
منهنجي ڀون آهين،
او آيل! او سنڌڙي!
منهنجِي سارِي ڏات تون
منهنجي ’مون‘ آهين—
او آيل! او سنڌڙي!
تون ئي منهنجا بيت آن
تون وايون آهين—
او آيل! او سنڌڙي!
اڃا نڪتي ڇو نه تون
کاهيءَ کون آهين؟
او آيل! او سنڌڙي!
ويريءَ جي والارَ ۾
ڏينهن ته ڏون آهين!
او آيل! او سنڌڙي!