مون سپنو ڏٺو هو ته تون اچي رهي آهين؛
اُهو سپنو ڀٽائيءَ جي واين ۾ هو؛
اُنهن گلاب جي گلن ۾ هو،جي توکان سوا ٽڙي اجايا ٿي لڳا؛
سج لٿي جو ورندڙ ڍورن جي چنگن چڙن ۾ هو
جن جي لار اُن ڌرتيءَ تي ٻُري رهي آهي
جنهن تي انڌيارو ڇانئجي چُڪو آهي؛
سپنو، جو اُن جي سَرءُ جي واءُ ۾ آهي،
جو بسنت جي ڳولا ۾
وائڙو ڦري رهيو آهي.