ممڪن ناهي:
پر هي ڇاهي!
تنهنجو نانءُ وٺن ٿا ماڻهو،
توکان وَنءٌ وڃان ٿو آئون
توکي ڪونه مڃان ٿو آئون
توکي مٽيءَ جي ماڌوءَ جئن
بيهي روز ڀڃان ٿو آئون!
تون ماڻهوءَ جي مُنهن تي ڇو اِئن
نانگ جيان لهرائين بيٺو؟
ڇو تون مون کي کائين بيٺو؟
تون جو سارو سپنو آهين
ساڀيا جي اڱرن تي مون کي
نِتُّ نئون ٽڙڪائين بيٺو!
ڇا مان ڪو ديوانو آهيان
ڇو مون کي پسرائين بيٺو؟
يا..... مون کي ڪجهه ٿي ته نه پيو آ،
منهنجو من ٽڙڪي ته نه پيو آ.