لڪيو لَڪِّ چڙهن
ڏيهي منهنجي ڏيههَ جا.
ڏسي وَرديون واٽَ تي لُوڪڙ جيئن لڪن،
سي به ته آهن ساٿَ سان نَٿُّون جِن نَڪن،
ڪارونجهر جي ڪورَ تان گوليون ڪَڙڪَڙڪَن،
ڀوڏيسر جي ڀونءِ تي ڪانئر ٿا ڪَنبن،
هي جي اکيون اندريون ڪيڏو ڏُور ڏسن!
ڏيهي منهنجي ڏيههَ جا.
ڏيهي منهنجي ڏيههَ جا.
ڏيهي منهنجي ڏيههَ جا.