عمر گذري وئي،
دُکَّ هن ديس جا
اڄ به ساڳا هئا
جي هئا مون ڏٺا
سال چاليهه اڳ
ٽيهه يا ويهه اڳ،
ڪوبه ڦيرو نه آ
ديس جي دانهن ۾!
امن جي فاخته
پَرشڪسته، اُڏي
ڄڻ سگهي ڪا نه ٿي؛
اڄ به ساڳا جهنڊا
ٿا هوا ۾ جهُلن،
اڄ به ساڳا ڪَنڊا
راهه ۾ ٿا چُڀن،
اڄ به ديوار آهي، اَڳي کان وَڏي
ڪانه آهي سگهيو ڪوبه جيڪا ٽپي؛
اجنبي، اجنبي آدمي ٿا ملن
اجنبي گهُور سان راهه تي ٿا کِلن!
ماڻهپو ڪونه آ،
ماڻهپي جو ڏُڪر
هيئَن هن ديس ۾
اڳ پيو ڪونه آ!