گيت به ڄڻ گوريلا آهن،
جي ويريءَ تي وارَ ڪَرن ٿا.
جئن جئن جاڙَ وڌي ٿي جڳَ ۾
هُو ٻوليءَ جي آڙَ ڇُپن ٿا،
ريتيءَ تي راتاها ڪن ٿا
موٽي منجهه پهاڙَ ڇُپن ٿا؛
ڪيڏي تِرڇي تاڙ رکن ٿا
اُتر اوڀري لاڙَ ڇُپن ٿا،
سانوڻَ سَنگِ وسن ٿا ڏاڍو،
بادل ٿي آکاڙَ ڇُپن ٿا.
ڪالهه هُيا جي سُرخ گُلن جئن
اڄڪلهه نيلا پيلا آهن؛
گيت به ڄڻ گوريلا آهن
جي ويريءَ تي وارَ ڪَرن ٿا.