موت مسئلو ناهي
مسئلو حياتي آ،
پُرسُڪون ڪيڏي آ
دُور جا مماتي آ!
ڪيترا نه ڏولا
مون هتي ڏٺا آهن،
زندگيءَ جا لمحا
پوءِ ڀي مٺا آهن.
ڪنهن به ڪونه ڄاتو آ
نيٺ انت ڇا آهي،
اختتام کان اڳتي
ڪابه ابتدا آهي!
خون بها حياتيءَ جو
مون اڃان نه پاتو آ
ڪيترو، ڪڏهن ملندو؟
هي به ڪونه ڄاتو آ
مون ڪڏهن ڇني گل کي
ڀيٽيو نه آ خود سان؛
جا سڳنڌ آ مون ۾
ڌار نانهه ٽاريءَ کان.
سنڌ کان سوا منهنجي
شاعري اجائي آ،
ڪائنات جي خوشبو
سنڌ ۾ سمائي آ.