دنيا ۾ دوستي سڀ سان راحت خاطر رُڳي آهي،
ٿورڙا پيارڙا آهن ۽ هڪ سان دل لڳي آهي.
عجب اکڙيون لڙيون تڪڙيون جو منٽن ۾ مڃي ويٺس،
انهي جادو ائين جڪڙيون، جيئن وارن ۾ سڳي آهي.
دل جي مير دلبر کي نه چئجو روبرو پرپٺ
هٿن سان دل ڏنم هن کي، نه ڪئي هن ڪا ٺڳي آهي.
منهنجو محبوب مالڪ آ، هي شاهد شاعري آهي،
ڪيم دنيا جي ڪک پن سان، حوالي هي جهڳي آهي.
رهيم دربان ٿي در جو ، قبوليم نوڪري ان جي،
خوشي هر دم ڏنم هن کي جيڪا مون کان پڳي آهي.
بظاهر ٿي وڃي دوري، مگر سائين نه ائين سمجهو،
ڪچي ڪاٺي نه آ ياري، ڪڏهن ”ارڏن“ ڀڳي آهي.
***