هتي مظلو م ۽ محڪوم جي دنيا جدا آهي،
هتي جيئڻ مرڻ دم دم نڪو وارث خدا آهن.
هتي سردار ۽ ڀوتار ۽ ڦورو ڪرن عيدون،
هتي مسڪين کي ساري عمر روزو ادا آهي.
هتي ڪونهي امن قائم هتي ڪانهي ڪا آزادي،
هتي ماني، نڪي پاڻي ۽ ڪپڙي لاءِ گدا آهي.
هتي انسان ٻڪرن جان، ٽياسن تي آهن ٽنگيل،
هتي ڪهڙيون خوشيون آهن، فقط سرجي صدا آهي.
هجون هر سامراجي پاپ ۽ پيڙآءٌ کان پاسي،
اهڙي ڏيهه لاءِ ”ارڏا“ سدائين سر فدا آهي.
***