بيتاب آهي دلڙي، بي چين اکيون آهن،
اچ گهور وڃانءِ گهڙيون، گهارڻ به ڏکيون آهن.
اقرار وچن واعدا، پيغام پڪا پختا،
سي سخن سبق دليون توکان ته سکيون آهن.
جنهن ڏينهن چيهءِ ايندس، تنهن ڏينهن کان اي سائين،
راهن ۾ وڇائي مون، اکيون هي رکيون آهن.
هڪ وار ٻڌائين ها ڪو وار ورڻ وارو،
هاڻي ته اکيون دل سان پئي روز ٻکيون آهن.
هڪ رات گهري ”ارڏي“ تو ڏينهن به ڪيا پيارا،
تڏهن ته ميارون هن تولاءِ لکيون آهن.
***