شاعري

ياد توکي ڪريان

ڪتاب ”ياد توکي ڪريان“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو، هي ڪتاب نامياري شاعر ارڏي اتراديءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي.
ارڏو اترادي پنهنجي دور جو پرجوش نمائندو شاعر آهي .توڙي جو سنڌ جي آخري ڇيڙي تي ويٺل ۽ ناماچاري جي شوق کان ڪونهين ڏو ر آهي پر سندس ادائگي خيال ۽ رواني ۾ ايڏ ي ڪشش ۽ پختگي آهي جو سندس شعر کي هن قوم جي ضمير جو ترجمان چئي سگهجي ٿو .
  • 5.0/5.0
  • 3969
  • 859
  • 3 سال اڳ
  • 0
Title Cover of book ياد توکي ڪريان
سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو نئون ڪتاب ”ياد توکي ڪريان“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو، هي ڪتاب نامياري شاعر ارڏي اتراديءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي.
ارڏو اترادي پنهنجي دور جو پرجوش نمائندو شاعر آهي .توڙي جو سنڌ جي آخري ڇيڙي تي ويٺل ۽ ناماچاري جي شوق کان ڪونهين ڏو ر آهي پر سندس ادائگي خيال ۽ رواني ۾ ايڏ ي ڪشش ۽ پختگي آهي جو سندس شعر کي هن قوم جي ضمير جو ترجمان چئي سگهجي ٿو .
هي ڪتاب سنڌي نيشنل اڪيڊمي پاران 2007ع ۾ ڇپايو ويو. ٿورائتا آهيون پياري دوست انعام عباسيءَ جا جنهن ڪتاب جي ڪمپوز ڪاپي موڪلي سنڌ سلامت ڪتاب گهر ۾ پيش ڪرڻ جي اجازت ڏني.
اوهان سڀني دوستن، ڀائرن، سڄڻن، بزرگن ۽ ساڃاهه وندن جي قيمتي مشورن، راين، صلاحن ۽ رهنمائي جو منتظر.

محمد سليمان وساڻ
مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com
books.sindhsalamat.com ڪتاب جو مطالعو ڪريو
پهريون صفحو

سنڌ سلامت پاران :

ارپنا

مهاڳ

تعارف

منهنجا ڌڻي

ثناءِ محمد صهﷺ

دوستو ڪنهن سان به دوکو نه ڪجي،

ڏکيا ڏينهن ڏاڍا گذاري وڃان ٿو،

ڪا مشهوري گيت لکائي،

ڪيڏي دلڙي سادڙي آهي چري،

نئون سال مبارڪ

ڏسي حسن کي جهڪي پياسون،

دل چيو لک شعر شاعر دلربا دلدار تي،

دنيا ۾ دوستي سڀ سان راحت خاطر رُڳي آهي،

اسان جي ڳالهه هڪ آهي، اسان کان ڪانه ٻي ٿيندي،

بيتاب آهي دلڙي، بي چين اکيون آهن،

خدا، گاڊ، ايشور يا الله سائين،

هڪ وار سان سؤ سؤ وار ٿيا، وري هاڻي پرين ٻيو وار نه ڪر،

صورت صنم پسي پيون اکڙيون اڙي اڙي.

ٿڪا نيڻ راهون نهاري نهاري،

تنهنجي اکڙين جو اشارو ٿي وڃي.

ڪا به محفل مچي، ياد توکي ڪريان،

محبت بنا دنيا ۾ آهي جيئڻ اجايو،

گهرائجو

آءٌ هلي هت ڏيئڙا ٻاريان،

هر وار کي واري ڇڏيم، هر ڪا گهڙي گهاري ڇڏيم،

ووٽ جي پارت

شاعر هاڻي ڪيئن ڪري، او حاڪم توسان ٺاهه،

منهنجي ٻولي جيئي، منهنجي لولي جيئي.

نٿا جي سڃاڻو، ته پرواهه ناهي،

منهنجا ٻول نيارا آهن،

هتي مظلو م ۽ محڪوم جي دنيا جدا آهي،

ڳالهه ڪريان مان سڌي سچي،

اسان سور دل جا سلڻ آيا آهيون،

ڏينهن تنهنجو آهي، رات منهنجي آهي،

علم جو ڏيئو

چنڊ تي پهتا

ووٽ جي سياست، ڏٺي سون،

مون کان وقت ڇا ڇا لکائڻ گهرين ٿو،

غم درد جو افسانو ٻڌائيان ته ڪيئين مان

چنڊ تي پهتا

ڪنهن نظرن جا ٿي تير لکيا ۽ ڪنهن ٿي ماه مُنير لکيا،

سچارن سان پنهنجو سدا پيار آهي،

هتي آزار ئي آزار آهن يار ڇا لکجن،

حال هن ۾ حال ڀائي ڪير آهي دوستو،

نعرو نعري سان نروار،

ڪڇان ڪجهه ته ناراض ٿيندا پيارا،

اسان حق ناحق سمجهي ڇڏيو آ،

موچارا پٽڙا

اڌ آبادي عورت

راتين جهڙا ڏينهن ڏسان ٿو،

دل ۾ وسي ٿو دلبر، اکڙين کان ڏور آهي،

اچو جلد جاني آهي انتظاري،

سڄڻ ڪيئن تنهنجي سري آ سري آ،

توکي سائين سڏيان، توکي سجده ڪيان،

نالو عاشق نوڪر ٻانهو، خاڪي ذات سڏائيان،

عشق ۾ ابتدا انتها ستائين

ڪڙي ڪڙي ۾ ڪڙي ڪڙي ڏس، اڙي اها دل ڪڙي ڪڙي ۾،

خبر ڪير ڏي

آهي زبان تي تالو – اظهار ڪيئن ٿئي،

مايوس موتي گلاب چهرا،

وائي

بنا نقطي غزل

عشق جي منزل عشق جون راهون

منزلو ن مصيبتون ، پسي نه پيار ٽوڙيو

اوطاق

ظاهر ڪريان زباني ، لکي رکان نشاني ،

مزدور آهيان

مارون سڀ مهمان ڏسان ٿو، ڄڻ ته سڀاڻي مارا ويندا ،

اي نوجوان نڀائجو ، اي نوجوان نڀائجو

سوچ

ڪونه ڄاڻان

منهنجا سائين جيئين سدائين

ڪالهه پياري پيءُ چيو هو،

چوڻ لئي دل ٿي چوي ته، چئي ڏي،

بيت ، دوها ۽ چوسٽا

ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا

5.0

(ڪُل 0 رائين آڌار)



ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.

  • ليکڪ ارڏو اترادي
  • ڇپيو ويو 2007
  • ڇپائيندڙ سنڌي نيشنل اڪيڊمي
  • ڇاپو پھريون
  • عالمي ڪتاب نمبر
  • آن لائين ٿيو 27/May/2017
  • ترجمو آھي؟ جي نہ
  • ٽيڪسٽ ۾ آھي؟ جي ھا
  • لاٿو ويو 859 ڀيرا

ڪتاب ۾ ٽِڪليون