آهي گهــــڻو مــــــون کــــي غـــــم دلــــــبر حسين رضه جو
ڪـــــربـــل ڪُـــــٺو ويــــــو آ اصـــــــغر حسينر ضه جو
ڏس ڪيــئن ٿـــــــو کــــــلي پـــــيو قــــــاتــــــل امــام جو
پـــــر مــــــددگــــــــار آهـــــــي پــــــــــرور حسين رضه جو
آهــــي وڏو قــــــصو ڏس ڇــــــا مــــــان بــــــيان ڪــيان
مـــــــاتــــم تـــــڏو رڳــــــو آ گهــــر گهر حسين رضه جو
مــــــولا ڪـــــندو نـــه هـــــوندو دشمن حسين رضه جو
دوزخ ۾ پـــــيو ســــــڙنــــــــدو مــــنڪر حسين رضه جو
ســـــيد گهـــــــراڻي جــــــــو آ خــــــــادم ”صديق“ هي ءُ
مــــــــولا رکـــــي ســــــــــدائين نوڪر حسين رضه جو
*