بـــــــيوســـي جـــــي ڄــــــار ۾ ڦـــــــاســــــي پيـــــــس
مـــــــان جـــــــڏهن کــــــــان پــــــيار ۾ ڦاسي پـــــيس
تــــــــو رکــــــــيا لـــــهجا پـــــــــــرين جــــــو تلخ هـــا،
مـــــــــان غـــــمن جــــــــي غـــــــــار ۾ ڦــــــاسي پيس.
ڪــــــــونه نــــڪرڻ جـــــي مــلي فرصت ڪڏهن،
وره جي وســــــــڪـــــار ۾ ڦــــــــــــــاســـــــي پيس.
تـــــــــو اچــــڻ جـــــي ڪـــــا عــنايت ڀي نه ڪئي،
تـــــــــو چـــــــيو ســــــيـــنگار ۾ ڦـــــــــاسي پيـــــــس.
تـــــــــو وڇــــــــــايــــــو ڄـــــــــــار وارن جـــــــــو هـيو،
مــــــــــــــان اچـــــــــي ان ڄـــــــــار ۾ ڦـــــاسي پيس.
ٻـــــــــــول جيـــــڪي ٻـــــــولــــــــيا تـــــــو اڳ هئا،
تنــــهن مــــــٺي گفــــــــتار ۾ ڦـــــــاســــــــي پـــيس.
تنهــــــنجي خـــــــاطــــر لـــــوڪ سـان وڙهندو ويم،
۽ رڳــــــــــو تـــڪــــــــــــــرار ۾ ڦــــــــاســــي پـــيس.
تـــــــــو ڪــــــــيو جــــنهن پـــــل” نماڻي“ کي جدا،
سو وڏي ويـــــچــار ۾ ڦــــــــــاســـــي پــــــــيس.
*