تــــــو جيــــان ٻـــيو نــه ٿيــــندو سخا ۾ حسين رضه.
وئــــين خـُــــدا کــــي وڻي تــــون وفـا ۾ حسين رضه.
ســـــر جـُــــدا ڌڙ جـُــــدا پــــــو بـــه مُــــرڪين پيو،
ديـــــد تنهــــنجي هـــئي هڪ خدا ۾ حسين رضه.
ڏينـــهن مــــحرم ڏهـــين جـــــو اچــــــي ٿو جڏهن،
پــــيو ٿـــو سُـــڏڪا ٻڌان مان هوا ۾ حسين رضه.
وئـــي فــــنا ٿـــــي يــــزيـــديت همـــيشا جــــي لـئه،
ديـــــن ســـــارو ۽ تـــــــون آن بــــقا ۾ حسين رضه.
ســـــاهه منهـــنجي ۾ سائين ســــــمايـــــل اَهـــين.
۽ ســـــندم آهـــــين گــــــڏ تــــــون انـا ۾ حسين رضه.
آس دل ۾ “نـــــــــــــــمـــاڻـــــي” رکــــــــي آ اهــــــــــا،
شــــل دفــــن مــــــان ٿـــيان ڪربلا ۾ حسين رضه.
*