تــــوکـــي ساٿــــي جناب ڀايان ٿو
زنـــــدگـــي کـــــي گلاب ڀايان ٿو!
منهنجـــو جيـــــون گناهه جهڙو هو،
توســــان گــڏجي ثواب ڀايان ٿو!
جـــــو لــــکيو ٿم ڪتاب اهڙو آ،
شاهه جو ڪٿ ڪتاب ڀايان ٿو!
پيار مون سان ڪرين پيو ليڪن،
تــــوکــــي آهــي حجاب ڀايان ٿو!
جي ڇني ٿو “صديق“ پنهنجي کي،
پــــوءِ جيــــون عـــــــذاب ڀايان ٿو!
*