ڪــــاٿي تـــوکي وســـــــــاريو آ
تــــوکي هـــــرپل تــــــــه ساريو آ!
يار وڇــــڙي وئيـــن جڏهن کان،
ڪــــو نه خـــــود کـــــي سنواريوآ!
ڳــــوٺ ۾ تـــــوســـــوا پرين مان،
ڪـــونه خــــوش ٿـــــي گذاريو آ!
جـــلد اينـــــدس چئي وئين تون،
واعــــدو تـــــــــو نـــــه پــــــــاڙيو آ!
تنهنجا ڦوٽو چمي چــــمي مان،
ڳــــوڙهن کــــي به ڳـــــاڙيــــو آ!
ديس پنهنجي سگهو سڄڻ ور،
ديــــــپ تـــــــو بـــــن نه ٻـــاريو آ!
اڄ به تنهنجــــــــو ”نماڻو“ ساڳيو،
جنهــــن کــــــي تــو ڇو وساريو آ؟
*