مــــاڪ ٻاهـــــر وســــي ٿي پئي
يــــاد تنهنــجــي اچـــــي ٿي پئي
ساٿ تنهنجو جــــي ناهي پرين،
دل تڏهن هـــــيءَ لـــڇي ٿي پئي
تو بنا ڪيئن خوشيون ڪـــيان
منهنـــجي ڳڻــــــتي وڌي ٿي پئي
پيــــو وهــــي ٿو پـگهر جسم مان
جــــان ڀـــي هيءَ ڏڪي ٿي پئي
ٿــــــڌ ۽ گــــــــرمي گــــڏيا پاڻ ۾
لــــڇ ۽ پـــــڇ ڀي مچي ٿي پئي
تـــــــون ويـــــو يـــــار پــرديس آن،
تولئه دل هــيءَ سڪي ٿي پئي
پيــــــو ٿو ســــڏڪا “نماڻو“ ڀري
پــــــــار دلـــــڙي ڪڍي ٿي پئي
*