ٿيــــون لـــــڳن منٺار خوشيون
تـــوســــــــــوا بيڪار خوشيون!
مون ڪــــــيا هت ويس ڪارا،
تو ڪيــــــون هت ڌار خوشيون!
پيو ڪري ڌوڪو سڄو جڳ،
ڪونه هن ڪي چار خوشيون!
ڪــو مسيـــحا من اچي هت،
ڏئــي پيو هــر بـــــار خوشيون!
لــــڙڪ پيتــــا مون گهڻا هن،
آءُ مــــونــــکي پــــيـار خوشيون!
دل “نماڻي” جي ٿــــي تــــڙپي،
آڻي ڏي ڪجهه يار خوشيون!
*