هــــوءَ مــــــون کـــــــــان رُسـي، رات روئـــــي پــــــئي
درد منهـــــنجا ٻُـــــــــــــــڌي، رات روئـــــي پــــــئي
مـــون ڏنـــي هــن کـي آٿت، ڪئي بس نه هن،
مـــون کـي ڀـاڪـــر وجهي رات روئــــي پئي
اشڪـباري اســـان جـي ڏسي ڪيئن هت،
چـــــــنڊ ســـان گــــــڏ ڪَــــــتي، رات روئي پئي
درد تنهـــــــنجا مــــلن شــــــــال مـــــــون کــي پرين،
ڏئـــــي چُــــمي ۽ چـــــــئي رات روئــــــي پـــــــئي
گهـــــور تـــــــوتـــــــان وڃــــــان مــان” نــماڻا“ سدا،
ٿــــــي“ نـــــماڻي” ڏســــي، رات روئـــــي پـــــــئي
*