شخصيتون ۽ خاڪا

ٺارو شاه جو بابوُ صاحب

نئون ڪتاب ”ٺارو شاهه جو بابو صاحب“ اوهان اڳيان پيش ڪري رهيا آهيون. هي ڪتاب ٺاروشاه جي هڪ شخص جي زندگيءَ بابت مختصر معاشي، سماجي يا سياسي تفصيل آهي، جيڪا هڪ شخص جي زندگيءَ جي مشاهدن تي مبني آهي. ڀلو امڪان آهي ته ان شخص جي ڪنهن سٺي پهلوءَ تي ڪو ٻيو ريس ڪري ۽ سماجي طور هڪ ڀلائيءَ جو جز سنوارجي وڃي.
Title Cover of book ٺارو شاه جو بابوُ صاحب

بهترين معلم

بهترين معلم
هو ٻڌائي ٿو ته پهرين جماعت کان پنجين درجي تائين گهڻو هوشيار هو؛ پهرين ڪلاس جو پورو ڪتاب زباني ياد هئس. هن کي شهر جي استادن ۾ عبدالغني سومرو ۽ بشير احمد سومرو ياد آهن، جيڪي بهترين استاد هئا؛ هو ٻڌائي ٿو ته جڏهن پنجين ڪلاس ۾ داخل ٿيو ته محمد الياس خانزاده استاد جي حيثيت سان آيو، “سائين الياس نوجوان هو، هن ۾ ڪجهه ڪرڻ جو جذبو هو، هو ڪمال جو شخص هو، ان جي تعليم و تربيت بلڪل منفرد هئي، زبان مان لفظ ڪڍندو هو ته شاگردن کي ياد ٿي ويندو هو.” استاد الياس جي باڪمال شخصيت بابت ويچار ونڊيندي هو جذباتي ٿي وڃي ٿو، “بس اهڙا استاد وري پيدا نه ٿيندا هن جي تعليم ۽ تربيت هڪ پاسي ته هن جي ڏَيا ٻئي پاسي، هو جنهن گهٽيءَ مان ايندو هو اسان الائي پوءِ احترام يا ڊپ مان اها گهٽي مٽائي ٻي گهٽيءَ مان هليا ويندا هئاسين! سائين جي هڪ خاص ڳالهه ته بنا في جي ٻارن کي پڙهائيندو هو ۽ هن وٽ پڙهندڙ اڪثر شاگرد ڪامياب ٿيا، هو شام جو دير تائين اسان کي پڙهائيندو هو، جڏهن اوندهه ٿي ويندي هئي ته پاڻ هر ٻار کي ساڻ وٺي در تي ڇڏي ويندو هو!” ڌوٻي گهٽيءَ ۾ رهندڙ چاند محمد، جيڪو مين اردو اسڪول جو هيڊماستر هو، سو به پنهنجي وقت جو زبردست استاد ٿي گذريو آهي