تو جهڙي محبوب جي آڏو ڪيئن چپن کي چوريندس
جيڪي آيون ڇوليون مان تن ڇولين کي ڇاڇوليندس
پير نيڻن تي رکي منهنجي ڀلي تون ڏس گهمي
پنبڙين جي لوڏ سان ئي ڪو نه پنبڙيون لوڏيندس
جي لکي تقدير آهي ان لکيل تقدير جي
تو هجين بس راز ڪوئي راز سو نه کوليندس
تو به ڇڏيا جيڪي ڦاڙي عشق جي ان باب مان
ان پنن جا سي ئي ٽڪرا پنهنجي ڪفن سان ويڙهيندس
جي ملن ڏک درد تو ڏانهن عشق جي ان راهه تان
مان به سمجهان خوش نصيبي جيءُ پو نه جهوريندس
مان بقا تنهنجي هجان تون هجين منهنجي فنا
هر جنم ۾ جان توتان مان به ”سڪندر“ گهوريندس
**