شاعري

مينهن ڪڻيون

سڪندر جي ھيءَ تخليق جيڪا سندس ئي صلاحيتن جو آئينو آهي، ان کي اڄ جي دور ۾ ڇپائي منظر تي آڻڻ ئي سندس مڙسي آهي. سنڌ جي اُتر واري پٽي سان واسطو رکڻ سبب سڪندر جي آس پاس انهن ماڻهن جي گهڻائي آهي، جتي ڪتاب پڙهڻ يا ڪجهه لکڻ ڪرڪيٽ ميچ ۾ فينسي جي اهميت کان به گهٽ آهي، ان پسمنظر ۾ سڪندر جو هي شعري مجموعو هڪڙي انقلاب جي شروعات آهي. سڪندر جي شاعري فني توڙي فڪري، حوالي سان بيحد صاف سٿري ۽ مفاست جي رنگن ۾ رنگيل آهي، هن جي شاعريءَ ۾ قائدي ۽ قانون جي خيال رکڻ جي ڪوشش ڪئي وئي آهي،
Title Cover of book مينهن ڪڻيون

کڙڪي کولي ڪنهن ته نهاريو،

کڙڪي کولي ڪنهن ته نهاريو،
ڪنهن آ مون کي يار پڪاريو.

مونهن جي منهن تي مرڪ پسي پو،
هن ڀي کلندي ڏينهن گذاريو.

ڪو سجهائي ساهه منهنجي کي،
ڪهڙي موڙ تي هن آ بيهاريو.

هڏڪي مٿان جو آئي هڏڪي،
ساهه منهنجي کي ڪنهن آ ساريو.

عشق اُلانبا ”هاڙها سڪندر“
ٻارڻ دل ۾ ڪنهن آ ٻاريو.
**