ڪجي ڇا ته هاڻي عبادت کپي ٿي،
ٻه ٽين رپين عيوض شهادت کپي ٿي.
حقيقت نه دنيا رڳو ڪوڙ آهي،
سري عام هر جاءِ جهالت کپي ٿي.
ٻه ٽي ڏينهن ويهي چلو جنهن پچايو،
انهي شخص جي ڀي ڪرامت کپي ٿي.
پنهنجو دين ٺاهي ٻڌائي ٿو هرڪو،
خدا ڀي ڏسي ٿو ملامت کپي ٿي.
شُڪر ناهي ان جو ڏسون ٿا نه ڪنهن وٽ،
رڳو نفص دولت ذلالت کپي ٿي.
گهران ٿو دعا مان ملي سڀ کي هردم،
صبر جي اي ”سڪندر“ عنايت کپي ٿي.
**