سرائڪي
ڌرتي خاطر ڪنڌ ڪپويسون،
سنڌڙي خاطر ڪنڌ ڪپويسون.
غيران ڪون اٿي کڙڻ نه ڏيسون،
ڌاريان ڪون اٿي کڙڻ نه ڏيسون،
مرسون مرسون سنڌ نه ڏيسون.
اساڏي مٺڙي ڏاڍي ٻولي،
سنڌي ٻولي، تي ماءُ دي لولي
ويري سنڌ دا ڏيکو جي يارو،
سيني انهن ڪون سڌي گولي
ڌاريان ڪون هڻ ابتا ٽنگيسون.
ذاتي جهيڙي يار سٽو چا،
جيجل سنڌ دي ٿنڃ ملهائو،
اهو نماڻان عرض هي ميڏا،
سنڌو ديش دا نعرا لڳائو،
آپڻي عزت آپ وڌيسون.
حق سنڌين دا لٽيا ويندا اي،
آکي ”سڪندر“ حق ڇن گهنسون،
ڌرتي وارث ڏُک نه ڏيکن،
ڌرتي ڪون گلزار بڻيسون،
اپڻا سر قربان ڪريسون.
**