ڳل منهنجي تي ڳوڙها آهن، ڪر ماٺ ڪڪر ڪر ماٺ ڪڪر،
وسندي تو نيڻ ڏٺا ناهن، ڪر ماٺ ڪڪر ڪر ماٺ ڪڪر.
جي تون وسندين مون کان اڳ ۾ دلبر منهنجو سجهي ويندو،
تنهنجون ڪڻيون ڪجهه ڀي ناهن، ڪر ماٺ ڪڪر ڪر ماٺ ڪڪر.
منهنجي اکين جا بادل ڀرجي ڏس ڪيئن اچن ٿا ئي هوريان،
بس اکڙين ۾ ٿورو جاءِ ٺاهن، ڪر ماٺ ڪڪر ڪر ماٺ ڪڪر.
تون ڪيئن وسين ٿو ڪنهن جي لئه دلبر لئه ڏس منهنجون اکيون
سارو ڏينهن پيون سي واهين، ڪر ماٺ ڪڪر ڪر ماٺ ڪڪر.
تون پار وڃي دلبر کي چئو نيڻ سڪندر جا روئي روئي،
راهه تنهنجي ڀي ڏسندا آهن، ڪر ماٺ ڪڪر ڪر ماٺ ڪڪر.
**