اسان جو اسان کان نه مقدر کسي ها،
چوي ها مري وڃ نه دلبر رُسي ها.
ايئن لوڪ آڏو ڇڏي ها نه مون کي،
جدائي ڪري پيو ته ٿورو ڏسي ها.
ڪري لُڙڪ هاڻي پيا يار جيڪي،
اهڙو مينهن اکين مان نه ڪوئي وسي ها.
اڃا سور صدما ٻه ٽي ٻيا به ڏئي ها،
ايئن لوڪ مون تي نه جيڪر کلي ها.
اجائي ”سڪندر“ ڪري عشق ويٺو،
جي سوچي ها پهريان نه ڪو ڏُک رسي ها.
**