جپاني_ دنيا جا صاف سٿرا ماڻهو
جپاني ڏند ڪٿائن ۾ آهي ته هنن جو ديوتا ايزاناگي پنھنجي زال هاديس جي پٿر تان موٽڻ بعد چشمي جي پاڻيءَ ۾ وهنجي، پاڻ کي پاڪ ڪيو هو ۽ اها پاڪ ٿيڻ جي رسم جپانين ۾ تڏهن کان هلندي اچي. پر ڏٺو ويو آهي ته جپاني ان مذهبي رسم کي پورو ڪرڻ لاءِ نٿو وهنجي پر پنھنجو پاڻ کي مطمئن ڪرڻ لاءِ جسم کي وهنجڻ سان صاف رکي ٿو.
جيتوڻيڪ جپاني گهر ايترا ننڍا آهن، جو هر گهر ۾ وهنجڻ جاءِ نه آهي. ته به پئسا ڏئي گهٽيءَ يا محلي جي پبلڪ باٿ ۾ جپاني روزانو گهٽ ۾ گهٽ هڪ دفعو وڃي وهنجندا. هونءَ ته ٽي دفعا وهنجڻ به جپانيءَ لاءِ هڪ عام ڳالهه آهي. ان ۾ هڪ دفعو رات جو _ سمهڻ کان اڳ ته ڄڻ ڪمپلسري اٿن. اهو ئي سبب آهي جو جپاني ميڙ دنيا ۾ سٺي ۾ سٺو ۽ خوشبودار آهي _ پوءِ اهو ميڙ کڻي وڏن ماڻهن جو هوٽلن ۽ ڪانفرنسن تي هجي يا عورتن ۽ ڇوڪرين جو هجي. ٻارن جو اسڪولن، ميلن، نمائشين ۾ هجي يا غريب هارين ۽ مزدورن جو ريل گاڏين ۽ بسن ۾ هجي يا فئڪٽرين ۽ ڪارخانن ۾ هجي _توهان ڪيترو به هنن جي ويجهو بيٺا هجو توهان کي منجهائن ڌپ نه ايندي.
پاڙي جو تالاب هجي يا گهر ۾ ٽب يا حوض، هر ڪو وهنجڻ وارو پھرين پاڻ کي تالاب جي ٻاهران بيھي صابڻ يا اسپينج هڻي پاڻيءَ سان صاف ڪندو ۽ پوءِ اندر گهڙندو. جي گهر جو حوض ننڍو آهي ته هڪ هڪ ڀاتي ٿي وهنجي. پھرين مرد پوءِ عورتون. پاڻي گهڻو ڪري ڪوسو رکن. 110 کن ڊگريون فارن هائيٽ. گرم پاڻيءَ جا چشما پڻ جپان ۾ ڪيترائي آهن. جن ۾ جپاني هر وقت وهنجندي نظر ايندا.
يوڪوهاما جي متسوبشي شپ يارڊ ۾ هڪ دفعي هڪ انجنيئر ڪم جي گهڻائيءَ جي دانھن ڪندي چيو ته اونهاري ۾ ايترو مشغول ٿيو وڃون جو وهنجڻ لاءِ ڏينھن ۾ ٻه ڀيرا مس ٿو وقت ملي.
”ڏينھن ۾ ٻه ڀيرا!“ وائڙو ٿي پڇيومانس، ”ته پوءِ سياري ۾ ڪيترا دفعا ٿو وهنجين؟“
”ڏينھن ۾ مڙئي چار پنج دفعا ۽ ٻار ته سيءَ کان جنھن تنھن وقت گرم پاڻي جي ٽب ۾ پيا هوندا آهن.“