اڄوڪي ڏينهن کي تنهنجي جنم ڪيو آ امر.
تنهنجي جنم تي وقت کي به وڏو آهي فخر.
تون! سنڌوءَ جي ڪنڌيءَ تي اڄ به ڄڻ ته ويٺو آن،
تنهنجي ٻاجهاري، سنڌ تي اڃا به آهي نظر.
وري چانڊاڻ ۾ ٻيهر به وٺي ايندين جنم،
سنيهو سنڌ کي اُڀري ڏنو آ، رات، قمر.
اِها تاريخ جي ثنا جو باب آهي ابا!
امن جو ٿي پئي اُهڃاڻ آهي تنهنجي قبر.
هي جو اڄ سنڌ سڄي توسان ملڻ آئي آ،
اِها به سامراج لاءِ انت جي آ خبر.
سدائين سنڌ امڙ جي پئي سينڌ اُجڙي آ،
اُٿو، اُٿو اي ساٿيو! نه هاڻ ٿيندو صبر.
سنڌ جو سائين ۽ سائينءَ جو روپ آهين تون،
تنهنجي نيڻن ۾ اچي ٿي سموري سنڌ نظر.
انهيءَ ته آس تي اُوندهه سان اٽڪندا پيا اچون،
اسان جي خون مان ”باغي“ ڦُٽي ڪا پوندي سحر.