شاعري

سنڌو ديسُ مهَانُ

هي ڪتاب ”سنڌو ديسُ مهانُ“ سنڌ جي خوبصورت شاعر بخشل باغيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي.
  • 5.0/5.0
  • 3181
  • 1063
  • 4 سال اڳ
  • 0
Title Cover of book سنڌو ديسُ مهَانُ
سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو ڪتاب نمبر (191) اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب ”سنڌو ديسُ مهانُ“ سنڌ جي خوبصورت شاعر بخشل باغيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي.
هي ڪتاب سِپ پبليڪيشن نواب شاهه پاران 2011ع ۾ ڇپايو ويو. ٿورائتا آهيون بخشل باغيءَ جا جنهن ڪتاب جي سافٽ ڪاپي موڪلي سنڌ سلامت ڪتاب گهر ۾ شيئر ڪرڻ جي اجازت ڏني. آريسر صاحب لکي ٿو حقيقت اِها آهي ته بخشل باغي جي ٻاجهاري ٻوليءَ ۾ ڪيل شاعري سنڌ ۾ هڪ نئين ڪائنات اڏيندي، جيڪا خوبصورت ۽ خوشي ڏيندڙ هوندي. اهڙي ڪائنات ٺاهڻ جا جذبا ۽ اُمنگون بخشل جي شاعريءَ ۾ موجود آهن.
اوهان سڀني دوستن، ڀائرن، سڄڻن، بزرگن ۽ ساڃاهه وندن جي قيمتي مشورن، راين، صلاحن ۽ رهنمائي جو منتظر.


محمد سليمان وساڻ
مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com ڪتاب جو مطالعو ڪريو
حق ۽ واسطا

ارپنا

سنڌو ديسُ مَهانَ

سنڌ سلامت پاران :

اداري پاران

ٻاجهاري ٻوليءَ ۾ ڪيل شاعري

سنڌ جي قومي ادب جو ستارو

عشق جو آواز ــ باغي شاعر

وٺي هر،هر جنم وربو

سال نئون يا ڪي پُراڻو، ديس سارو دربدر،

پتڻ تي پُور هوندو هو.

تنهنجي دردن جو اي ديس! دارون ڪري.

تڏهن به بائيبل پڙهي رهيو آ،

زمانن کان آهن ڳچيءَ ڳٽ ساڳيا،

ديس واسين جي آس آ دريا،

سوئي امر آ جنهن جو هِت ڀاڳ مٽي آ،

ديس جي دار سان، دلبري ٿي پوي،

ديس! تنهنجي دلبري جيئي سدا.

سنڌ! تنهنجي چاهه تان صدقي وڃان.

اڄوڪي ڏينهن کي تنهنجي جنم ڪيو آ امر.

حال ۾ منصور جو گونجي پيو،

ويجهو دل جي آءُ! ڏيکاريان مان توکي،

لاٽ ڏيئي جي بڻجي ڏِسُ،

ٿي ويو آ جلا وطن احساس،

نِڪتو ڪوبه نه خاص نتيجو،

شل مٽيءَ مهڪار تان واريون وڃان،

پنن جي اکين ۾ به پاڻي ڇڏي ويا،

ڏنئي انقلابن جي ساڃاهه جن کي،

وَنجهه هئا ٻانهون، سنڌوءَ سان ڀاڪرين،

منهنجي ڌرتيءَ جو خيال رکجو پيا،

سي مري ڀي امر ٿي ويا تاريخ ۾،

لهر ٿي چانڊاڻ کي سُڏڪي چوي،

هوا ۾ شور آهي، پوءِ به تون خاموش ڇو آهين؟

تنهنجي ئي عشق جي من ڏيندو اَذان رهندو،

نه ڪو به هڪڙو فرد آ

اڄ وري تاريخ کي دُهرائبو،

ديس جي هر ڪا گهٽي ڳولي پئي

ٿيا پَٽَ پڌرا، لڳو چاندنيءَ ۾،

اڙي وقت! توسان شڪايت گهڻي آ.

اِن آس سان ڪنڌيءَِ تي ، ٻيڙي جَهلي کڙو آ،

مُحبتون ئي مُحبتون اي ديس! پوکيون پاڻ هُون،

سڄي سنڌ نوحو بڻي آب جو،

سنڌ! توسان عشق منهنجو، ٿي ويو ويتر اُتم،

ڪو به ڌرتيءَ جو ناهي مسيحا رهيو،

هڪڙي لڪير سارا، مُحبت جارنگ ريٽيا،

جهول هيرن جا ڀري ديس! جنهن ڏنا توکي،

وڏا حالات جا مانگر، وڏي دَڙ، وقت، دريا ۾،

مِٽي راس ڌرتيءَ جي ٿي ڪين تن،

هَلونيڻ اُوندهه ۾ ٻاري ڏيئا سڀ،

تڏهن ئي تون آڪاش بڻجي سگهين ٿو،

ذهن جو سامان ٺاهي ٺيڪ ڪر،

ڪيڏي اُنداهي،

وڻ، وڻ واويلا،

پنهنجي ڌرتيءَ تي اڃا،

واري ئي واري

پکي پرديسي

هاءِ! هي برِ صغير،

ڪانئر جو ڪردار

اميدن جي جوت

پاڻيءَ جي ياد ۾

موهن جي دڙي جي صدا

گانڌيءَ کي ڀيٽا

ملي ويو پاڇي سان پاڇو

دربدر ٿي ويل ديس جي ڪهاڻي

ڳوٺ

سچ

سنڌ ۽ ويلنٽائن

اَمن جي نالي

ستاويهين ڊسمبر!

ٿــــــــر

مُفلسيءَجوگيت

مِٽيءَ جو قرض

اُٿو سنڌيو!

او آزاديءَ جا متوالا

سنڌوءَ جو پاڻي

ليکڪ جا ڇپيل ڪتاب

سِپَ پبليڪيشن جا ڇپايل ڪتاب

ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا

5.0

(ڪُل 0 رائين آڌار)



ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.

  • ليکڪ بخشل باغي
  • ڇپيو ويو 2011
  • ڇپائيندڙ سپ پبليڪيشن، نوابشاهه
  • ڇاپو پھريون
  • عالمي ڪتاب نمبر
  • آن لائين ٿيو 24/Jun/2016
  • ترجمو آھي؟ جي نہ
  • ٽيڪسٽ ۾ آھي؟ جي ھا
  • لاٿو ويو 1063 ڀيرا

ڪتاب ۾ ٽِڪليون