هاءِ! هي برِ صغير،
ٽن ٽُڪرن ۾ ورهايو.
رت تو ڪيڏو وهايو.
نانءُ مذهب جو ڏئي تو،
مُلڪ هي ڪهڙو بڻايو؟
رت تو ڪيڏو وهايو.
ٿي ويو بنگال باغي،
ڪين تو تنهن سان نڀايو.
رت تو ڪيڏو وهايو.
سنڌ ڀوڳي پئي غلامي،
پر نه تنهن سِرڙو جُهڪايو.
رت تو ڪيڏو وهايو.
ڏس، بلوچستان پنهنجي،
ڄاڻ نيئر کي ڇِنايو .
رت تو ڪيڏو وهايو.
ڏيک مَٽجڻ وارو آهي،
وقت آ پردو مٽايو.
رت تو ڪيڏو وهايو.
تو بُلهي، وارث، ۽ باهوءَ،
جو سنيهو ڪئين ڀُلايو!؟
رت تو ڪيڏو وهايو.
رت تو ڪيڏو وهايو.
•