لهر ٿي چانڊاڻ کي سُڏڪي چوي،
سمنڊ ٿو ساري سنڌو درياهه کي.
اُڀ، ڌرتيءَ کي ڏسي پيو قياس مان،
جيئن ڏسندو آهي ڪو بيواهه کي.
شاعري
سنڌو ديسُ مهَانُ
هي ڪتاب ”سنڌو ديسُ مهانُ“ سنڌ جي خوبصورت شاعر بخشل باغيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي.
- 4.5/5.0
- 3181
- 1063
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- بخشل باغي
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ترتيب
- حق ۽ واسطا
- ارپنا
- سنڌو ديسُ مَهانَ
- سنڌ سلامت پاران :
- اداري پاران
- ٻاجهاري ٻوليءَ ۾ ڪيل شاعري
- سنڌ جي قومي ادب جو ستارو
- عشق جو آواز ــ باغي شاعر
- وٺي هر،هر جنم وربو
- غزل
- سال نئون يا ڪي پُراڻو، ديس سارو دربدر،
- پتڻ تي پُور هوندو هو.
- تنهنجي دردن جو اي ديس! دارون ڪري.
- تڏهن به بائيبل پڙهي رهيو آ،
- زمانن کان آهن ڳچيءَ ڳٽ ساڳيا،
- ديس واسين جي آس آ دريا،
- سوئي امر آ جنهن جو هِت ڀاڳ مٽي آ،
- ديس جي دار سان، دلبري ٿي پوي،
- ديس! تنهنجي دلبري جيئي سدا.
- سنڌ! تنهنجي چاهه تان صدقي وڃان.
- اڄوڪي ڏينهن کي تنهنجي جنم ڪيو آ امر.
- حال ۾ منصور جو گونجي پيو،
- ويجهو دل جي آءُ! ڏيکاريان مان توکي،
- لاٽ ڏيئي جي بڻجي ڏِسُ،
- ٿي ويو آ جلا وطن احساس،
- نِڪتو ڪوبه نه خاص نتيجو،
- شل مٽيءَ مهڪار تان واريون وڃان،
- پنن جي اکين ۾ به پاڻي ڇڏي ويا،
- ڏنئي انقلابن جي ساڃاهه جن کي،
- وَنجهه هئا ٻانهون، سنڌوءَ سان ڀاڪرين،
- منهنجي ڌرتيءَ جو خيال رکجو پيا،
- سي مري ڀي امر ٿي ويا تاريخ ۾،
- لهر ٿي چانڊاڻ کي سُڏڪي چوي،
- هوا ۾ شور آهي، پوءِ به تون خاموش ڇو آهين؟
- تنهنجي ئي عشق جي من ڏيندو اَذان رهندو،
- نه ڪو به هڪڙو فرد آ
- اڄ وري تاريخ کي دُهرائبو،
- ديس جي هر ڪا گهٽي ڳولي پئي
- ٿيا پَٽَ پڌرا، لڳو چاندنيءَ ۾،
- اڙي وقت! توسان شڪايت گهڻي آ.
- اِن آس سان ڪنڌيءَِ تي ، ٻيڙي جَهلي کڙو آ،
- مُحبتون ئي مُحبتون اي ديس! پوکيون پاڻ هُون،
- سڄي سنڌ نوحو بڻي آب جو،
- سنڌ! توسان عشق منهنجو، ٿي ويو ويتر اُتم،
- ڪو به ڌرتيءَ جو ناهي مسيحا رهيو،
- هڪڙي لڪير سارا، مُحبت جارنگ ريٽيا،
- جهول هيرن جا ڀري ديس! جنهن ڏنا توکي،
- وڏا حالات جا مانگر، وڏي دَڙ، وقت، دريا ۾،
- مِٽي راس ڌرتيءَ جي ٿي ڪين تن،
- هَلونيڻ اُوندهه ۾ ٻاري ڏيئا سڀ،
- تڏهن ئي تون آڪاش بڻجي سگهين ٿو،
- ذهن جو سامان ٺاهي ٺيڪ ڪر،
- وايون
- ڪيڏي اُنداهي،
- وڻ، وڻ واويلا،
- پنهنجي ڌرتيءَ تي اڃا،
- واري ئي واري
- پکي پرديسي
- هاءِ! هي برِ صغير،
- بيت
- ڪانئر جو ڪردار
- اميدن جي جوت
- پاڻيءَ جي ياد ۾
- موهن جي دڙي جي صدا
- گانڌيءَ کي ڀيٽا
- نظم
- ملي ويو پاڇي سان پاڇو
- دربدر ٿي ويل ديس جي ڪهاڻي
- ڳوٺ
- سچ
- سنڌ ۽ ويلنٽائن
- اَمن جي نالي
- ستاويهين ڊسمبر!
- ٿــــــــر
- مُفلسيءَجوگيت
- مِٽيءَ جو قرض
- اُٿو سنڌيو!
- او آزاديءَ جا متوالا
- سنڌوءَ جو پاڻي
- ليکڪ جا ڇپيل ڪتاب
- سِپَ پبليڪيشن جا ڇپايل ڪتاب
سمنڊ ٿو ساري سنڌو درياهه کي.
اُڀ، ڌرتيءَ کي ڏسي پيو قياس مان،
جيئن ڏسندو آهي ڪو بيواهه کي.