نِڪتو ڪوبه نه خاص نتيجو،
آيو چوٿون سال صديءَ جو،
ساڳي تيز هوا طوفاني،
ساڳيو اُوندهه ڀاڳ بتيءَ جو.
ڇانوَ وڻن جي ٻول پکين جا،
ڪاڏي ويو سو روپ نديءَ جو،
رت ٽِمي پيو ٿو ٽاريءَ مان،
ڪنڌ ڪپيو ڪنهن هي مُکڙيءَ جو.
ڪيڏو سُندر منهنجي ڀُو ميءَ،
ويس ڍڪيو آ چانڊوڪيءَ جو.