جنم ڇا ٿيو آ سزائن ۾ آهيون
وفائن ۾ ناهيون جفائن ۾ آهيون.
خزان جي پنن جان حياتي بني آ،
ڇڻون ٿا ڪِرون ٿا هوائن ۾ آهيون.
حياتي کي ڪيڏو گذاريون ٿا ڊپ ۾،
ڪرونا جي ڦاٿل وبائن ۾ آهيون.
اڃان بي اهو ئي اڳوڻو زمانو،
اڃان ڀي لڳي ٿو غُفائن ۾ آهيون.
نہ ڪنھن کي ٿا سمجهون اسان پاڻ جھڙو،
عجب ڌن جي ڦاٿل انائن ۾ آهيون.