ڏيڍوڻا
ڀاڪر ۾ جواني آ ۽ مند سٺي آهي۔
٭
آواز دٻايا ويا،
چُپ چاپ هجو گهر ۾ اعلان ڪرايا ويا۔
٭
بهتر هو تہ مرجي ها،
هي خال اسان جو ڀي ڪنھن دور ۾ ڀرجي ها۔
٭
جيون جي ڪھاڻي آ،
غربت جي ڪشالن ۾ هر آس اڏاڻي آ۔
٭
احساس صليبن تي،
الزام لڳا ويا مظلوم غريبن تي۔
٭
منصور ملڪ آهي،
انصاف جي نعري کان هر شخص تر ڪ آهي۔
٭
مون رات کي پرچايو،
هاري نہ مون همت آ حالات کي سمجهايو۔
٭
موهن جو دڙو آهيان،
تاريخ جي ڪُک تي مان زنده ئي کڙو آهيان۔
٭
وڇڙڻ جي گهڙي پھتي،
نيڻن ۾ هيا ڳوڙها روئڻ جي گهڙي آئي۔
٭
هر ڏينھن حشر آهي،
ٿا نيڻ پيا روئن هر رات قهر آهي۔
٭
تاريخ جي ورقن ۾،
ٿي سنڌ پئي ڌڙڪي هن دل جي ڌڙڪن ۾۔
٭
يادن جو جو سفر آهي،
هر رات وڇوڙي جي لمحن سان گذر آهي ۔
٭
هي عشق نرالو آ،
محبوب ۽ عاشق جي جذبن جو حوالو آ۔
٭
برسات اٺي آهي،
ڪو چين ڪٿي آهي هوءَ جان رُٺي آهي۔
٭
ٿي چنڊ پوان چمڪي،
هر رات ڏيان تنھنجي دربان جيان ڊيوٽي.
٭
مون جنگ ڇڏي جوٽي،
تاريخ گواھہ رهجان هي بار رکيم توتي۔
٭