وڇوڙي جي عمر ڪيڏي ڊگهي نڪتي،
صدين وانگر صدين جيڏي گهڙي نڪتي.
اکين کي لڙڪ ورثي ۾ مليا آهن،
زبان جي دانھن جڏهن نڪتي رڙي نڪتي.
سڀئي سينگار جي آيون عيد جي ڏڻ تي،
اداس دل جي مگر هڪ ساهڙي نڪتي.
زماني جيئن تنھنجي دشمني نڪتي،
مڃيم ڪمزور منھنجي دوستي نڪتي.
هجر جي ٻاٽ گهيري آ ڇڏيو جيون،
وصل جي پر نہ آهي روشني نڪتي.
سڀن کي هو يقين پل پل ”انير“ توتي،
مگر تنھنجي همت ئي بيوڙي نڪتي.