مند ڪيڏي نہ خوبصورت آ،
سامھون تنھنجي منھنجي صورت آ.
هٿڪڙيون ڇا هڻو ڪلف مونکي،
پر ٻڌو منھنجي هن سان محبت آ.
غم هجر جي اداس راتين جا،
هن اڪيلائي جي ضرورت آ.
اک ۾ ڳوڙها ۽ روح کي پيڙاءُ،
ها غنيمت آ ها غنيمت آ.
حُسن جي بارگاھہ جو گولو،
عشق هر دم ڪئي تہ خدمت آ.
هير رانجهي جيان ”انير“ ڪئي،
پاڻ اهڙي ڪئي محبت آ.