مختلف منفرد ڀريون سِر تي،
ٿا کڻي جئيون ڇا ڪريون سِر ٿي.
حسرتن کي صليب تي چاڙهي،
درد جا مُڱ پيا ڏَريون سِر ٿي.
آزمائش جي جنڊ ۾ پيڙهجي،
ڪاميابي جو سفر ڪريون سِر ٿي.
زندگي جي گهڙي گهڙي ڏوھہ هو،
ڪھڙو ڪھڙو گناھہ ڌريون سِر ٿي.
ڪنھن نہ دانھون ٻُڌيون ”انير“ ڪڏهن،
بند ماڻھن ڪيون دريون سِر ٿي.