چنڊ چڪرائجي ڪِري پوندو،
تنھنجي سامھون ٿيو مري پوندو.
رنجشون ڪر ختم سڀئي مونکان،
ورنا جيون سڄو ٻري پوندو.
مون ڪيو ٺاھہ حُسن سان آهي،
روح هاڻي ضرور ٺري پوندو.
عشق ناڪام جي ٿئي ڪنھنجو،
شخص سو ٿي ذري ذري پوندو.
تون پڪاري تہ ڏس ”انير“ ڪڏهن،
جت بہ هوندو پري وري پوندو.