سگريٽ جي ڦُلي جان ڇڻبا رهون اسان ٿا،
جيون جي قافلي ۾ ٿَڪبا رهو اسان ٿا.
تاريخ جي گواهي هر دؤر ۾ ملي ٿي،
ڪنھن لاش جيئن چِٿبا ڪٽبا رهون اسان ٿا.
مھمان ٿي نہ آيا ڪنھن رات هو اسان ڏي،
آهي اڪير تن لاءِ سِڪبا رهون اسان ٿا.
هڪ سنڌ جي حقن جي ڇا ڳالھہ ڇيڙجي وئي؟
سَٽبا رهون اسان ٿا ڪُٽبا رهون اسان ٿا.
آخر ”انير“ ثابت لفظن ڪري ڇڏيو آ،
هر شخص جي ذهن ۾ پلبا رهون اسان ٿا.