اکيون ڪڪرن جيان برسي رهيون آهن،
خوشيون سڀ موڪلائي ڄڻ ويون آهن.
خزائن کي بہ وڃڻو هو ويون آهن،
بهارن کي جو اچڻو هو پڳيون آهن.
نہ ڏيئن کي جلائڻ جي ڪيو ڪوشش،
هوائون تيز تر بڻجي گهليون آهن.
حياتي بار وانگر ٿي پئي ڀاسي،
جڏهن کان ساهڙيون مونکان رُٺيون آهن.
سدائين درد جو عالم ”انير“ ڇانيو آ،
سدائين غم زده ڳالهيون ٿيون آهن.