اھڙيون هيون بلائون سمجهي سگهيس نه آئون،
مرنديون رهيون صدائون سمجهي سگهيس نه آئون.
تنهنجي مٺين کان پرتي منهنجي ئي ڀاڪرن کي،
ماري ويون وبائون سمجهي سگهيس نه آئون.
نانگن جي ڏنگ وانگي ھرھر ڏنگي وجهن ٿيون،
تنهنجون اهي ادائون سمجهي سگهيس نه آئون.
ھر ھر جهڪي کڄن ٿيون ھرھر کڄي جهڪن ٿيون،
تنهنجون اُهي نگاهون سمجهي سگهيس نه آئون.
معصوم ٻار جهڙي، منهنجي حياتڙي کي،
بي ڏوھُ هي سزائون سمجهي سگهيس نه آئون.
’آزاد‘ ربط ناهي ڇڙواڳ ٿي گهمن ٿيون،
ھن شهر جون هوائون سمجهي سگهيس نه آئون.
•