عيد ايندي ۽ وري ويندي هلي،
هوءَ ايندي ۽ ملي ويندي هلي.
سوڳ سارو منهنجي جهولي ۾ وجهي،
مرڪندي ۽ هو کلي ويندي هلي.
آ ته ڀاڪر ۽ چمي جو آسرو،
لوڪ سامهون آ ٺلهي ويندي هلي.
پاڻ هونداسين خوشين ۾ او پرين،
هيءَ دنيا پر جلي ويندي هلي.
آ انهيءَ بس ڳالهه جو ’آزاد‘ ڏک،
مشڪڻي هوءَ منچلي ويندي هلي.
•