ٿڙان ٿو مان
عمر جي پنڌ ۾ آئون،
کڻان ٿو ساھَ اڻپورا،
۽ تنهنجي تانگھه کي وڌندي،
ڏسان ٿو پنهنجي هردي ۾،
وڃين ٿي تون وڏي ٿيندي،
وڏيري وک به تنهنجي هر،
کڄي ٿي جيئن ڌرتيءَ تي،
ته ڌرتي ساھُ کڻندي آ،
صدين کي تون پئي جهاڳين،
ٽڪيل تو وٽ زمانو آ،
محبّت جو مگر ڪوئي،
نه تو وٽ آبيانو آ،
پرين تو پاند مان مونکي،
جڏهن کان آ ڇڏيو ڇوڙي،
اڳيان بس تون وڃين ٿي پئي،
اچان پيو تنهنجي پويان مان،
ڪران ٿو ۽ ٿڙان ٿو مان،
ٿڙي ڪرندي اٿان ٿو مان،
الائي ڇو ڀلا هاڻي،
وئي ٿي بي وڙي آهين،
ڪيان ٿو التجا توکي،
ٻڌان ٿو هٿ اڳيان تنهنجي،
مڃين تون ڪونه ٿي ڇا لئه،
محبّت ڏي پرين تنهنجو،
وڏو احسان ٿي پوندو،
مڙي ايندين ملي هلندين،
سفر آسان ٿي پوندو،
سوا تنهنجي حياتي جو،
وڏو نقصان ٿي پوندو،
سوا تنهنجي حياتي جو،
وڏو نقصان ٿي پوندو.
•