پير ويا آهن ڊهي سج اڀرڻ کان اڳي،
هانءُ اڪريو آ گهڻو ساھ نڪرڻ کان اڳي.
ڇو ٿڪن ئي ڪو نه ٿا پير دردن جا ڀلا،
سور پهچي ٿا وڃن پيار پهچڻ کان اڳي.
تو ڪهڻ لئه آ کنيو ڪات هٿڙن ۾ جڏهن،
پاڻ ڪسجي هان ويو ڪات پهچڻ کان اڳي.
عرش تي پيا ڇو کڙن، هي ستارا ڏس وري،
سڀ ڪري پوندا پرين تنهنجي مرڪڻ کان اڳي.
حال گلشن جو بيان ڇا ڪجي تنهنجي اڳيان،
ٿا پون سارا مري گل جي مهڪڻ کان اڳي.
•