ڇهڻ سان به ڇا لاءِ ڇلين ڇو نٿي،
اچان ٿو مان توڏي ملين ڇو نٿي.
بنديل ٿي رھين پاڻ ۾ ايتري،
چمين سان به آخر کلين ڇو نٿي.
اکيون ٿيون سڙن ڄڻ صفا رڃ جيان،
ڏکڻ ھير بڻجي گهلين ڇو نٿي.
ھلي اچ چري بي لبادي صفا،
اسان سان اچي تون جهلين ڇو نٿي.
وڄايان سُرن ۾ ڪري بانسري،
مگر تون الائي وڄين ڇو نٿي.
رلائي اسان کي وئين پاڻ ۾،
اسان ۾ مٺي تون رلين ڇو نٿي.
•