سور ٿو سوري
عشق ٻوڙي ٿو وجهي،
روح روڙي ٿو وجهي،
درد جا ڪجهه قافلا،
هانءُ تي ڊڪندا اچن،
سور ٿو سوري گهڻو،
بيقراري ڀاڪرن ۾،
ڄڻ ڀڪوڙي ٿي گهڻو،
ڄڻ ڪڍي ٿو ساھ کي،
ڪوس ٻوڙي جسم مان،
ڄڻ ته ويا حاذق مري،
ڪون ٿو دارون لڳي،
درد سان ٿو جهيڙجي
ڪو فنا ٿي ٿو پوي،
عشق جي ٿي جيت ٿئي،
سا پراڻي ريت آ،
راھ ساڳي جي مٿان،
اڳ به آهن ڪئي ڪٺا،
ڪو نچو سولي چڙهي،
ڪو ٿيو آهي قلندر،
۽ فنا ٿيا هن سڀئي،
جو بچو سو عشق هو،
جو بچو سو عشق ھو.
•